sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Groentje Beginnend lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling:  Stemmen: 5 Gepost op zaterdag 25 maart 2006 - 12:02 am:    Onzichtbaar touw Hij had een nieuw speeltje. Of althans, dat had hij al een tijdje maar nu had hij zich verdiept in de kunst ervan. Ze hadden altijd wel touw gebruikt bij het spel maar nu had hij allerlei ingewikkelde technieken om haar vast te binden en in te snoeren. De afgelopen week had ze er al regelmatig als een soort visnet of ingepakte rollade bijgestaan. De liefde en zorgvuldigheid die hij liet zien als hij haar insnoerde was ontroerend om te zien. De pijn van de strakgetrokken touwen hielpen haar echter weer herinneren aan het feit dat het niet voor haar plezier was. Ze hadden afgesproken dat ze vanavond weer een spel zouden spelen. Ze moesten alleen eerst nog met een zakenpartner van hem uit eten. Dus stond ze nu voor haar kledingkast te twijfelen tussen de zwoele strakke blauwe jurk of het zwarte kordate mantelpakje. Als die mensen echt zo star waren als hij had gezegd was het mantelpakje waarschijnlijk beter op zijn plaats. Maar ze voelde zich prettiger in de jurk. Als ze echter blauw zou dragen moesten ze wel even kleuren afstemmen. Het kon niet zo zijn dat hun kleren met elkaar zouden vloeken. Dus riep ze naar beneden dat ze van plan was blauw te dragen en of hij even zijn kleren wilde afstemmen. Ze hoorde hem met twee treden tegelijk de trap oprennen. Met haar neus in de kousenla vertelde ze waarom ze gekozen had voor de jurk en dat hij daarbij toch echt niet de paarse krijtstreep aankon. Op zijn kuchje draaide ze zich om. Hij stond in de deuropening nonchalant tegen de deurpost aangeleund. Zijn haar zat een beetje door elkaar alsof hij net zijn handen erdoor had gehaald. Zijn kraagje stond open en liet zijn gebruinde teint goed zien. Om zijn mond lag een zweem van een glimlach en in zijn linkerhand bungelde het touw! Vol onbegrip keek ze hem aan. Hij was toch niet van plan het etentje af te zeggen? Dit was een hele belangrijke klant die het echt niet zou kunnen waarderen als hij op het laatste moment zou worden afgebeld. En zo moeilijk was het toch niet om nog een paar uurtjes te wachten. Zonder dat hij iets zei kwam hij op haar afgelopen. Zijn ogen boorden zich in de hare en met veel moeite probeerde ze haar onzekerheid voor hem te verbergen. Met het uiteinde van het touw tikte hij op haar arm. Het onuitgesproken teken om haar handen in de nek te leggen. Als in een automatisme legde ze haar handen in de nek en spreidde haar benen licht. Hij liep om haar heen en bleef achter haar staan. Even deed hij helemaal niks. Ze voelde een vlinder door haar buik gaan. Toen voelde ze zijn handen om haar borsten. Ze streelden en knepen zacht. En ineens gleed de bh van haar schouders op de grond. Op welhaast hetzelfde moment trok hij haar slip in een keer op haar enkels. Naakt en onbeschermd stond ze te wachten op zijn volgende handeling. Ze voelde hoe het touw tussen haar benen door werd getrokken en tussen haar borsten, over haar schouder terug naar haar rug ging. Vervolgens werd het touw weer tussen haar billen, tussen haar benen door getrokken en nu werd met het andere uiteinde een knoop tussen haar borsten gelegd. Het touw was vanuit haar kruis als een soort V strak over beide schouders getrokken. Het was zo strak dat ze het liefst met haar schouders voorover zou gaan staan zodat het touw niet zo tussen haar lipjes zou trekken. Maar dat was natuurlijk niet toegestaan, dat zou hij nooit goed vinden. Zonder op haar grimas te letten trok hij haar slip weer omhoog en gebood haar zich aan te kleden. De blauwe jurk was nu natuurlijk ondenkbaar. Daar zou je elk stukje touw in kunnen zien. Dus werd het toch het zwarte mantelpakje. Terwijl hij van een afstandje stond toe te kijken wilde ze haar bh weer van de grond pakken. Ze merkte echter gelijk dat als ze voorover boog het touw lelijk tussen haar billen en lippen strak trok. Dus ging ze op haar hurken zitten om bij de grond te kunnen. Vanuit de deuropening hoorde ze een afkeurend geluidje. Hoofdschuddend keek hij haar aan. De boodschap was duidelijk. Ze mocht vanavond niet door de knieën maar moest alles met gestrekte benen doen. Met moeite trok ze haar kleren aan, vooral de panty was een crime omdat ze daarbij ook voorover moest buigen om de panty om haar tenen te stropen. Al die tijd keek hij onverbiddelijk toe. Om half acht precies stapten ze voor het restaurant uit de auto. Op de parkeerplaats stond de zakenrelatie al te wachten met zijn vrouw. De eerste indruk was inderdaad niet best. Het leken erg stugge mensen, er kon maar een heel zuinig lachje af. Nu moest ze ook wel eerlijk bekennen dat ze zelf ook niet zo’n hartelijke glimlach op haar gezicht kon toveren want net toen ze naar die mensen liepen liet hij zijn autosleutel vallen en vroeg met een mierzoete glimlach of ze even de sleutel wilde oppakken voor hem. Toen ze voorzichtig voorover boog trok het touw gelijk strak. Het leek net of ze niet verder kon buigen dus ging ze een heel klein stukje door de knieën. Dit leverde haar gelijk een venijnige kneep in haar linkerbil op toen hij haar bedankte. In het restaurant werden ze aan een ronde tafel gezet. Met een zucht ging ze zitten. Door haar schouders een beetje naar voren te hangen had ze even rust. Ze bekeek de kaart voor een voorgerecht en kon zowaar even genieten van de natuurlijke charme die haar meester tentoon spreidde toen hij een gesprek over de Mexicaanse keuken begon. Wat een warmte straalde hij toch uit. Met zijn glimlach kon hij iedereen inpakken. En die twinkel in zijn ogen… Midden in zijn zin keek hij haar lachend aan. Maar ineens leek er een subtiele verandering in zijn glimlach. Een relatief vreemde zou het niet hebben gezien maar zij zag het en was gewaarschuwd. Alsof hij verder ging met zijn verhaal stelde hij nonchalant een vraag aan haar. Of ze moe was? Omdat ze zo onderuit gezakt zat. Dat was niet goed voor haar rug! De hint was overduidelijk en snel ging ze rechtop zitten. De touwen trokken weer strak. Het voorgerecht kwam en heel toevallig stootte hij haar servet op de grond. Tijdens het hoofdgerecht merkte hij op dat de gesp van haar pump niet helemaal goed zat. En natuurlijk had hij het telefoonnummer van een collega nodig die ze toevallig in haar tas had zitten… die helemaal onder de tafel was geschoven. Het dessert ging zonder incidenten voorbij en ze kon weer een beetje opgelucht ademhalen. Alleen nog de koffie en dan konden ze weer naar huis en zou hij haar misschien bevrijden van haar martelwerktuig. Het duurde even voor de koffie werd besteld. Terwijl de mannen zaten te praten bedacht ze dat dit een goed moment was om even te gaan plassen. Ze kneep hem zacht in zijn arm en kondigde haar toiletbezoek aan. Met zijn speciale glimlach keek hij haar in de ogen. O shit! Ze was het touw vergeten. Nou ja ze was het niet vergeten, dat was onmogelijk, maar ze was vergeten dat plassen nu wel erg moeilijk was omdat ze het touw niet aan de kant kon schuiven. Schoorvoetend liep ze richting toiletten. In het hokje probeerde ze zich in alle mogelijke bochten te wringen om toch het touw te verschuiven maar hoe ze het ook zou doen, ze zou dan minstens over haar handen heen plassen. Er zat niks anders op dan gewoon over het touw te plassen. Hoe ze het had gedaan wist ze niet maar ze had het voor elkaar gekregen om de hele toiletbril nat te maken. Dus naast het drogen van het touw moest ze nu ook nog het halve toilet poetsen met het wc-papier. Ze deed haar slip weer over het touw en ging haar handen wassen. Terwijl ze weer richting tafel liep, had ze sterk het idee dat iedereen haar kon ruiken. De geur zat natuurlijk helemaal in het touw. Het zou haar ook niks verbazen als de mensen bij hun aan tafel bevreemd hun neus ophaalden. Gelukkig praten de mannen gewoon door. Alleen de vrouw keek haar aan en haalde haar wenkbrauwen op. Zie je wel, ze had het natuurlijk geroken en zou denken dat ze in haar slip had geplast. Ook de mannen hielden nu op met praten en keken haar aan. Gespannen hield ze haar adem in. Door de spanning gingen haar oren helemaal suizen waardoor ze de vraag van hem niet hoorde. Hij had kennelijk iets gevraagd maar ze zag alleen zijn lippen bewegen. Verward keek ze hem aan. Hij glimlachte geruststellend en vroeg nog een keer of ze zich niet lekker voelde. Ze was namelijk met zo’n rood gezicht teruggekomen dat zelfs zijn gasten zich zorgen maakten. Toen ze doorhad dat dat de reden was waarom de vrouw haar had aangekeken, brak er iets in haar. Met een snik verborg ze haar gezicht achter haar servet. Hij kwam naast haar zitten en sloeg zijn arm om haar schouder. Hij trok haar hoofd tegen zijn borst en verontschuldigde zich bij zijn gasten. Ze moesten nu echt naar huis want zijn meisje voelde zich niet lekker. Terwijl ze naar buiten liepen, bleef hij geruststellende woordjes in haar oren fluisteren. Langzaam verdween de spanning uit haar schouders en dankbaar leunde ze in de auto even tegen hem aan. Hij vroeg of ze bang was geweest. Ze beaamde dit. Hij vroeg of ze zich bekeken had gevoeld. Opnieuw moest ze dit beamen. En hij vroeg of ze er opgewonden van was geraakt. Met het schaamrood op haar lippen kon ze ook nu alleen beamen.