Adriyana
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3 Aangemeld: 03-2010
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op vrijdag 19 maart 2010 - 02:34 pm: | |
Zo herkenbaar |
Lieve MisTique, Ik vind dat je super kan inleven in denkertje, in de manier hoe zij zich voelt en aan de dingen die je tegen haar zei, heb ik zelf ook wat aan. Door het kleine meisje die in me zit, weet ik nu zeker dat de BDSM wereldje, goed voor mij zal zijn, want daarin zou het zeker geaccepteerd worden, dat ik als 30 jarige toch wel kinds kan gedragen en me onzeker voel als de sub in jouw verhaal. Als denkertje weet ik hoe het is, om te groeien zonder vader, want me eigen vader heeft mij zelfs meerdere malen verlaten en onbewust heb ik voor iedere relatie niet alleen he vriendje gezocht, maar ook de vervanger voor me vader. Maar omdat menig man mij blijkbaar toch niet aankonden, te hangerig vonden of te onzeker dan ze zelf dachten, rende ze meestal bij mij vandaan. Ze konden die taak blijkbaar niet aan bij mij. Daarom ben ik verder gaan denken en had besloten om mezelf te verdiepen in de bdsm, met de zekerheid dat ik iemand zal vinden die mij wel aan kan en niet van me weg rent als het te zwaar wordt en die iemand zal dan mijn Meester zijn. En denkertje, BDSM gaat niet alleen over het vernederen en de pijn zoals jij het zei. De meeste Meesters en Meesteressen hier willen juist hun sub helpen opgroeien en vinden het juist fijn als jij jezelf kan zijn en het kleine meisje in je durft te tonen aan hun. In mijn slechte ervaringen met "vriendjes" denk ik eerder dat hun je pijnigen en kwetsen als ze merken dat een volwassene vrouw ook een kind kan zijn en dat zou een Meester of Meesteres nooit doen. Groeten van deze beginnende onderdanige sub
|