subjackt
Lid
Bericht Nummer: 11 Aangemeld: 07-2008
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op maandag 23 februari 2009 - 11:25 pm: | |
Fantasiewereld |
Voor mij is het allerbelangrijkste aan een verhaal dat het goed geschreven is. De zinnen zijn verzorgd en zo af en toe zit er een echt mooie tussen. De gebeurtenissen net even iets verrassender dan dat je kunt zien aankomen. Oog voor details en voer voor zoveel mogelijk zintuigen. Afgemeten aan deze criteria is dit een verhaal op niveau, de schrijver kan het echt. Dus alleen daarom lees ik het al graag. Verder vind ik het een opvallend "lief" verhaal. De schrijver is tijdens het schrijven volgens mij verliefd op zijn Mariska. Dat blijkt uit de zinnen, de woorden, de ondertoon, de adem tussen de spaties in. Dus ik zou zeggen wat kun je tegen hebben op dit verhaal, behalve misschien dat het niet jouw kopje thee is? Ja ik zou best graag meer van dit soort verhalen lezen. Het gegeven van het verhaal dat vrouwen structureel onderdanig zijn aan mannen, zie ik als een fantasie, en voor de de duur van het verhaal ben ik meer dan bereid dit gegeven te accepteren (al heb ik zelf een voorliefde voor het omgekeerde, een campus waarin vrouwen de dienst uitmaken). Heerlijk toch om in een verhaal dat gegeven, dat verlangen, wat ultiemer te maken dan dat in de werkelijkheid mogelijk en vol te houden is? In mijn hoofd verzin ik ook wel eens dat het onderdanig zijn aan een vrouw, voor onbepaalde tijd of voor de rest van mijn leven zal gaan duren, terwijl ik in de werkelijkheid hoop af en toe toch even vrijgelaten te worden. Wat wel zou moeten, is dat het verhaal binnen het gegeven "klopt". Dat Mariska in de afgesloten omgeving van de campus straffeloos gedomineerd kan worden, wil ik wel geloven, graag zelfs, maar als ze van die situatie doodongelukkig wordt, dan moet ook op aannemelijke wijze voorkomen worden dat ze van de campus af kan komen om de hulp van autoriteiten in te schakelen. Verder heb ik wel een paar kritiekpuntjes, maar dat is misschien vooral twisten over smaak. Ik vind Mariska's reacties wat primitief. Een slimme student die bovendien masochistische fantasieën heeft, zal bij het zien van de troon en de zwepen echt wel snappen wat haar beoogde rol in het spel is, wat die mannen van haar willen. Het kan dan wezen dat het om een ontgroeningsgrap gaat, maar op dat moment ligt ook de optie open dat die jongens zwaar gestoord, levensgevaarlijk gek of moordlustig zijn. In beide varianten komen uitlatingen als "jullie zijn gek!" en "idioten!" op mij over als de reacties van een domme gans. Een slim meisje zou zich enigszins koest houden, eerst maar eens inschatten hoe gemeend en boosaardig die intenties nou precies zijn. Daarnaast denk ik dat meisjes in Mariska's situatie meer op het gevoel zouden proberen te spelen, wat Mariska in het geheel niet doet. Qua taalgebruik: Als haar kleren uit zijn, wordt wel heel vaak vermeld dat ze naakt is. Eén keer is goed en ook wel geil, maar daarna weet ik dat "naakt" als lezer echt wel te onthouden en hoeft dat voor mij niet om de drie zinnen herhaald te worden. |