home
spankingforum.nl
smverhalen.nl
Spanking & Sm Forum

Forum:
Welkom
SpankingForum
SM Verhalen
Spanking Verhalen
Overzicht & Uitleg

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Aanbevolen:
Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Forum
Verhalen
Spanking
Verhalen
  Verhalen
Zoeken
Boekwinkel
Aanmelden
Log In  Log Uit

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

    (Slechtste)    1    2    3    4    5     (Beste)

Begin van paginaVorig berichtVolgend berichtEind van pagina Maak een Link naar dit bericht (met rechter muisklik, kies: Snelkoppeling Kopiëren!)

Meesteres Mistress
Beginnend lid

Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 05-2003


Beoordeling: 
Stemmen: 1

Gepost op vrijdag 11 juni 2004 - 08:44 pm:   


Eva's weekend, en daarna?


Geachte collega(‘s),

Voor het welzijn van Eva voer ik deze briefwisseling openbaar.
Ze had zelf al aangegeven dat ik voorlopig niet wil dat ze mij persoonlijk benaderd, maar slechts via deze site. Ook ikzelf zal me deze beperking opleggen, net zoals ik ieder ander zou willen verzoeken dat voorbeeld te volgen.
In de eerste plaats is het natuurlijk pijnlijk voor haar om zo publiek te kijk te staan.
Maar het gaat wat mij betreft verder: het heeft ook een opvoedende waarde (wat al te zeer tot nu toe heeft ontbroken in mijn relatie met haar, maar daarover straks meer).
Ze leert zich te beheersen, en als ze dat niet doet, wat voor gevolgen dat heeft.
Buitenstaanders krijgen de kans om op haar gedrag te reageren. Leerzaam voor haar, en bovendien: vreemde ogen dwingen.
En last but not least: ze leert dat ze het slavin zijn daadwerkelijk moet verdienen. Waarmee ik met zeer veel instemming meega met de woorden van Janneman: in feite geef ik haar, door niet rechtstreeks meer op haar te reageren, even op.

Tsja Hij Van Wie Zij is, uw wijze woorden hadden een voorspellende kwaliteit. Eva dient opgevoed. Eva dient het Slavin zijn te verdienen. Voor ze weer erkent kan worden als Iemands Slavin zal ze Iedereens Slavin zijn. Een openboek zijn voor de lezers van deze site.
En toch, zelfs in haar buitensporig gedrag is ze ook aandoenlijk, vindt u niet. Onder al die roekeloze woorden, al dat venijn, die houding van “niemand kan me wat maken” zit een kwetsbare ziel. Dat haar laatste brief dan daar weer overheen komt, roept bij mij dezelfde vertedering op die ik ook al bij haar eerste brieven ervoer. Zoveel bravour maar uiteindelijk zo kwetsbaar. Ze heeft zoveel aandacht zoveel bevestiging nodig. Naast de harde en leidende hand. Zolang ze dat krijgt gaat het goed. Maar ik als Meesteres met een druk leven heb dat niet altijd. En dan zou ik haar moeten opvoeden.

En eigenlijk, moet ik tot mijn schande erkennen, eigenlijk heb ik haar nooit opgevoed. Jawel, ik heb regels gesteld waaraan zij moest voldoen. Waarvoor zij gestraft werd indien overtreden. Ik heb haar opdrachten gegeven, met hetzelfde effect. Maar opvoeden zoals u dat beschrijft: ontdekken wat ze nodig heeft en daaraan leiding geven, daaraan heeft het altijd ontbreken. En ik ben met u eens dat dat hetgeen is wat ze nodig heeft. U refereert in uw brief aan Het Instuituut en ik heb het er nog eens op na geslagen. Hoe de directeur beschrijft hoe hij het ‘opvoeden’ opvat, hoe er met de behoeften van Moniek wordt omgegaan, dat past naadloos bij wat Eva nodig heeft.
Hoe harder ze roept dat ze niets nodig heeft, hoe duidelijker blijkt dat het tegendeel het geval is.
Kortom: als u, ondanks al haar weerbarstigheid en ongelofelijke onbeschaamdheid, haar zou willen op voeden, zeker zoals u dat zelf omschrijft, zou ik u zeer dankbaar zijn. Dat onbaatzuchtige dat ik daarin proef, maakt dat ik daar zeer veel vertrouwen in heb.
En of dat betekent dat Eva weer verkocht moet worden voor of na die opvoeding, dat is een vraag waarbij ik me niet alleen tot u richt, maar op allen die zich betrokken bij Eva voelen.


Tsja, en dan nu jij, mijn dom gansje.
Eigenlijk had ik je moeten geven waarom je vroeg: in de steek gelaten worden. Als jij niet gestraft wil worden, als je je niet als slavin wenst te gedragen, dan handelt ook je Meesteres daarna.
Want, zucht, je Meesteres ben ik nog steeds.
Zo gemakkelijk wil ik mijn verantwoordelijkheid voor jou niet ontlopen.
Want ja, je bent me nu eenmaal dierbaar. ik heb nu eenmaal een zwak voor je, zullen we maar zeggen.
Dus: morgen wordt je gestraft.
Je belt die afspraak onmiddellijk af, en alle andere die je mogelijkerwijs dit weekend gemaakt hebt.
Ik hoop voor je dat je voor jezelf al boodschappen gedaan hebt, want als je dat morgenochtend (bij het open gaan van de winkels) nog moet doen, wordt je daarvoor extra gestraft.
Ik heb erg zitten nadenken over de woorden van de heer Viktor: zal ik je toestaan kleding aan te trekken? Mijn besluit is: voorlopig niet. Als je iets aan mag trekken, zal ik die keuze maken en ik je die opdracht geven.
Ik zal je zaterdag bezoeken. Wanneer, dat zul je niet weten. Noch hoelang ik zal blijven. Ik heb de sleutel, dus je mag je achterdeur afsluiten. Je opent je dijen zodanig dat het nooit voor zal komen dat ze elkaar raken. Als ik kom, zal ik je een spreidstang aanleggen, zodat ik die opdracht ook fysiek zal afdwingen. Ik weet dat je die niet hebt en wellicht ook niet kent, maar ik zal hem voor je meenemen.
Ik zal je ook verder binden.
Hoe, dat wil ik nog met Hij Van Wie Zij Is overleggen.
Zeker zijn in ieder geval daarbij drie dingen:
het zal vernederend zijn
het zal oncomfortabel zijn
en je zult alleen zijn
Daarom zal ik een veiligheidssluiting toepassen, die je zelf niet kunt herstellen.
Niet om te op te voeden, niet om je te straffen, alleen om je te laten weten wat je mag hopen te worden: Iedereens Slavin.

Ook zondag zal er een moment van mijn aanwezigheid zijn. Misschien meerdere momenten zelfs. Zonder dat je dat je bewust zult zijn, overigens.

Maar wat zowel voor zaterdag als voor zondag zal gelden: je zult niet het recht hebben mij aan te spreken. Mijn vragen zul je beantwoorden, maar absoluut niet meer dan dat. Zelf vragen stellen is je absoluut verboden. Ben je daaraan ongehoorzaam, dan zal ik je knevelen. Met alle gevolgen van dien.
Noch zul je mij mogen aankijken. Je zult in mijn aanwezigheid altijd naar beneden kijken en nooit -nooit- in mijn gezicht. Doe je dat wel, onbewust wellicht, dan zul je de resterende tijd geblinddoekt zijn.
In beide gevallen zal er geen ruimte zijn voor een compromis.
En je weet als ik dŕt zeg, ik het ook meen. En uitvoer.

En daarna?
Daarna is er tijd voor nadenken.
Ik heb volgende week een erg drukke week. Ik wil dan ook niet door jouw worden lastiggevallen. Je mag ook niets posten op de site. Schrijven mag je wel: voor je zelf. Na volgend weekend verwacht ik dan een verslag van je wat je komend weekend en daarna hebt meegemaakt. Ik zal je laten weten wanneer je dat mag plaatsen op de site. Maar tot dan zwijg je ook daar.
Het geeft wellicht ook de bezoekers van deze site de gelegenheid te reageren. Op jouw gedrag. Op wat er aan gedaan moet worden. Wat er komend weekend staat te gebeuren. Zonder verrast te worden doordat de nieuwste strapatsen van jou die al hun opmerkingen weer achterhaald maken.

was getekend,
voorlopig nog steeds:
je Meesteres Mistress

wie Heerst is Dubbel verantwoordelijk