sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

A1A Nieuw lid Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t. Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op zondag 10 december 2006 - 06:01 pm:    Geen idee wat ze fout deed, todat... Het was avond, koud en het regende. Een ideale avond om fouten te bestraffen. Niets vermoedde wat er die avond zou staan te gebeuren. Ik was nog niet thuis en zij had zich al opgefristen zat lekker onderuit op de bank. Het was een uur of acht, net na het avond nieuws. Ik had een drukke dag achter de rug maar was wel bewust van het feit dat ze alleen was als ik thuis zou komen en benieuwd of zij dit ook besefte. Toen ik binnen kwam, mijn jas uit had gedaan en de kamer binnen kwam, trof ik haar aan zoals ik eerder had beschreven. “Hallo,” was het enige wat ze zei. Ik gaf ze vluchtig een kus en trok mezelf terug in de keuken. Maakte er een paar broodjes klaar en ging terug naar de kamer. Ik keek haar vluchtig aan en zei: “Gaat het goed zo”? Het enigste antwoord was: “Ja hoor.” Nadat ik een paar broodjes had genuttigd zei ik dat ik mezelf ook even ging opfrissen. Toen ik beneden kwam zag ze dat er iets mis was. Ik was geheel in het zwart en ze begreep het direct. “Ik heb kleding voor je gereed gelegd, dus wegwezen.” Ze stond op en verliet de kamer zonder verder iets te zeggen. Ondertussen trof ik enkele voorbereidingen totdat ze terug naar beneden kwam. Ze stapte de kamer binnen en droeg zwarte lange laarzen met zwarte pantys. Een zwart rokje en een zwart topje en daar onder zwarte lingerie. Toen ze in het midden van de kamer was beval ik haar te stoppen. Ik liep op haar af en ging achter haar staan. Ik had mijn handen voor haar ogen en zei tegen haar dat ze naar de schuur moest gaan en op me moest wachten. Ze verliet de kamer, liep de tuin door naar achter naar de schuur. Om een en ander duidelijk te maken zijn er een aantal afspraken die we samen hebben gemaakt. De eerste is vertrouwen en de volgende is STOP als het te ver zou gaan. Deze twee afspraken zijn de belangrijkste die we hebben. Ik ben natuurlijk die gene die bepaalt wat er gebeurt, waar het gebeurt en hoe het gebeurt. Zij is die gene die haar grenzen bepaald en verlegd deze gedurende de afgelopen jaren stap voor stap. Verder is ze onderdanig en geduldig. Aan koude heeft ze een hekel maar dat ter zijde. Toen ik op mijn gemak een sigaretje had gerookt ging ik naar de schuur. Daar stond met haar rug naar de deur zoals dat hoort. “Uitkleden, behalve je laarzen en je panty’s,” was haar opdracht. Ik verliet de schuur en ging terug naar binnen waar het behaaglijk was. Keek het programma af wat op de tv was en na 10 minuutjes ging ik weer naar de schuur. Toen ik daar binnen kwam stond ze daar nog steeds met haar rug naar de deur maar verder alleen dat aan wat ze aan moest hebben. Ze is niet groot maar heeft een heerlijk lichaam en een siddering ging door mijn lijf. Maar goed, onderdrukken zie hap en aan de slag. “Je hebt niet in de gaten was er mis is geloof ik,” zei ik haar. “Nee Meester,” was het antwoord en direct had ze in de gaten, WAT er mis was. Net dat ene woord was al enkele malen vergeten. 3 keer, om precies te zijn. Ik pakte eentouw en bond haar handen op haar rug maar wel aardig hoog zodat haar billen goed vrij waren om daar straf op uit te delen. “Drie keer is 300 streepjes,” zei ik haar en ze boog haar hoofd naar beneden en zei allen maar: “ja Meester.” Het kleine venijnige bamboestokje wat daarvoor nodig was, pakte ik uit de hoek en zei tegen haar dat ze samen met me van 300 terug naar 0 moest tellen. Ik begon en ze telde netjes mee. Toen ik bij 150 was zagen de billen er al goed uit en enkele streepjes hadden al een opgezwollen effect. Ik stopte en ze zij: “Dank u Meester.” Een blinddoek bond ik haar voor en leidde haar naar buiten waar het ondertussen harder was gaan regenen. Halverwege liet ik haar stoppen en zei haar te knielen. Ze deed het en ik ging terug naar de warme kamer. Op mijn gemakje rookte ik weer een lekker sigaretje. Ik nam een glas wijn en even later ging ik terug naar de tuin. Daar zat ze nog steeds. Druipend van de regen en rillend van de kou. Ik liet ze gaan staan en nam ze mee naar de kamer. “Dank u, Meester,” was het enigste wat ze zei. We hebben een hond en die moet ook laat op de avond worden uitgelaten. Zo ook deze avond maar dat was iets wat ik eigenlijk alleen deed. Behalve deze keer. Ik nam een stuk touw en begon haar borsten stevig op te binden. Zodanig dat ze strak en bol stonden. Ze priemde recht vooruit, de weide wereld in. Weer een siddering door mijn lijf. “Bij 150 zijn we gestopt, weet je nog?” zei ik haar. “Ja Meester, dank u wel.” “We gaan even de hond uit laten en jij gaat met me mee,” zei ik haar. Ik liet ze even staan en liep naar boven om haar lange maar wel warme jas te halen. Toen ik beneden kwam stond ze daar nog steeds in de kamer. Eén sierraad is voor haar het teken van onderdanigheid en gehoorzaamheid, zolang ik dat wil. Ik deed het bij haar aan, deed de blinddoek af en nam de hond en haar mee naar buiten. Ze voelde zich opgelaten, dat wist ik, maar ze moest met me mee. Normaal gesproken ben ik na een minuut of 10 wel weer terug binnen, maar deze keer nam ik de tijd en liep een aantal blokjes om. Ik zag wel haar priemende borsten omdat ik op haar neer kon kijken, maar haar tepels waren net niet zichtbaar. Die kwamen later aan de beurt. Toen we na 3 kwartier terug binnen kwamen zei ze: “Dank u Meester.” Ik deed haar jas uit, en haar blinddoek weer om en nam haar mee naar de kamer. Haar tepels waren nu aan de beurt en op beidde zette ik, ondanks haar opgebonden borsten, een klemmetje net als op haar schaamlippen. Voor de bank liet ik haar stoppen. “Dit is je plek voor de rest van de avond, maar wel op de grond,” zei ik haar. “150 heb je er nog tegoed maar die vul je zelf in,” zei ik haar en liet haar knielen. Ik ging de kamer uit naar boven en kleedde me uit. Nam een grote badhanddoek en deed die om. Toen ik terug beneden kwam zat ze netjes op de grond en ik nam plaats op de bank. Even later begroef ze haar hoofd in mijn schoot en............... verlegde die avond weer een grens.