anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 71 Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op dinsdag 22 februari 2005 - 12:59 pm: | |
Ongelofelijk invoelend |
Terwijl ik het las, hing ik daar bijna zélf, voelde ik haar-mijn-verzet, nam ik zijn woorden in me op... Maar slechts als u zich geeft, zal ik u nemen. Zal ik u onderwijzen. Zult u groeien. (...) “U weigert. Maar waarom? U denkt dat ik u wil dwingen. U denkt dat te weten. U weet niets. U denkt dat u moedig bent. U bent bang. U denkt dat ik wreed ben. U gebruik. U denkt verkeerd. Ik wil u slechts uzelf leren kennen. De diepten van uw ziel.” ...herkende ik, en was ik ontroerd. Het 'iets' dat 'breekt', haar volhardende zwijgen, en dan die laatste woorden "Je suis Denise!" zijn ergens bedroevend, maar ook weer spannend, want... Krijgen we deze keer alsjeblieft snel het vervolg te lezen Paul? (Pretty please?) Met vriendelijke groet, Anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
|