sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Paul Gérard Oppasser Bericht Nummer: 75 Aangemeld: 04-2003 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op zaterdag 04 maart 2006 - 01:56 pm:    schuttingtaal op deze site schuttingtaal: mag dat? Soms is schelden en vloeken, razen en tieren, en opzettelijke beledigen -binnen een sm setting- heel erg opwindend. Veel mensen binnen -en buiten de sm- vinden het buitengewoon geil als hun partner hen een gore slet noemt met een stinkende hoerekut. Of een lul zonder ballen met .... (hier schiet mijn creativiteit te kort - ik ben tenslotte zelf een meester gericht op slavinnen). Als je dat je partner op het goede moment toewerpt, wordt deze daardoor juist het tegenovergestelde (is de hoop...): een heerlijke opwindende en bereidwillige partner. Tenminste, als die daar gevoelig voor is natuurlijk. Ik denk dat iedereen mijn punt wel meekrijgt: voor velen is onbetamelijk woordgebruik, dat wat je normaal niet mag zeggen, heel erg opwindend. Een extra bron van vernedering. Het opwekken van een geile sfeer. Maar gaat dat ook op voor verhalen? Een verhaal waarin dat de hoofdtoon vormt, is niet prettig om te lezen. Het is allesbehalve opwindend. Tenminste, dat is mijn stelling. Het komt een enkele keer voor dat een groot schrijver ze bezigt, maar dat is dan ook beslist niet om de lezers een geil gevoel te geven, integendeel. Daarentegen heb ik gemerkt dat het voor sommige schrijvers wel heel opwind is om op te schrijven. Net zoals het opwindend kan zijn tijdens het vrijen te roepen, kunnen schrijvers het opwindend vinden om schuttingtaal te schrijven. Het schrijven zelf wekt geilheid op. Het zijn daarmee echter niet verhalen om te lezen, of het moet de lezer zijn aan wie die woorden toevoegt, de hoofdpersoon het verhaal, je (sm) partner bijvoorbeeld. Kortom: het zijn verhalen ‘voor het schrijven’. Niet om door anderen gelezen te worden, en zeker niet om te publiceren. Op deze site horen ze in naar mijn mening niet thuis. Betekent dat dan dat, als je een opwindend verhaal schrijft, je geen schuttingtaal mag gebruiken? Dat kan wel degelijk. Het kan zijn dat je het nodig hebt omdat één van je personages nou eenmaal zo praat. Het kan zijn dat je een contrast wil neerzetten. Het kan zijn dat je bovenstaande geilheid wilt beschrijven. Maar het heeft alleen echt effect als je het geïsoleerd en gedoseerd gebruikt. Als je het vrouwelijke geslacht vaak noemt, en je doet dat elke keer op een groffe manier, werkt dat niet meer. Zeker als je steeds hetzelfde woord gebruikt, gaat dat tegenstaan. Nou weet ik dat wat voor de één grof is dat voor de ander niet is. Voor jou kan “kut” een koosnaampje zijn voor een vagina, voor een ander is het een neutrale benaming en voor een derde is het een grof scheldwoord. Toch denk ik dat ook hierin je rekening moet houden met je lezerspubliek. En je aanpast aan wat je bij hen aan reactie verwacht. Oftewel: je lezers bepalen grotendeels de norm. Want: ik vind deze site niet de plek om wat dat betreft grenzen te willen verleggen, je lezers ‘op te voeden’. Hier (smverhalen.nl) gaat het belang van de lezer vóór dat van de schrijver. Maar waarom zou je ook (veel en voortdurend) schuttingtaal willen gebruiken? Er zijn zo veel mooiere stijlfiguren om wat te doen met schuttingtaal. Zo komt bijvoorbeeld één keer iemand laten zeggen “open je kut” veel harder aan als je daarnaast vooral liefkozende termen gebruikt, dan het voortdurend hebben over hoerekutten en vieze sletten. Of door schuttingtaal te omlijsten met een heel romantische en/of poëtische beschrijving snijdt zo’n woord als het ware door je tekst. En wat ik zelf vaak nog mooier vind, is grof taalgebruik te omschrijven. Vaak maakt dat het nog veel beeldender dan schuttingtaal letterlijk te citeren. Bijvoorbeeld: “hij beet haar in de meest groffe bewoordingen toe zich te ontkleden, de goorheid van zijn taalgebruik raakte haar diep in haar ziel, ze voelde zich smerig, ze voelde zich een slet, ze voelde zich geil.” Kijk, dan denk ik dat je dus een punt gemaakt hebt. verhalen maken dromen waar