    
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 0
Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: 
Stemmen: 4 | | Gepost op zaterdag 10 mei 2003 - 08:47 pm: | |
brieven met kinderervaringen
Al weer een tijd geleden startte ik een discussie over spanking verhalen rond kinderen. Op een gegeven moment kwamen daar de brieven van lezers in Spankingtijdschriften ter sprake (ze zijn nu volgens mij behoorlijk weggevaagd door internet, maar een aantal jaren geleden waren er nog vele).
Meesteres Mistress gaf daarin aan dat:
citaat:...wat me echter opvalt is dat de overgrote meerderheid van brieven die gaan over eigen ervaringen als kind, die ervaringen (gestraft worden door ouders) niet alleen goedpraten (ik had het nodig, het heeft me goed gedaan etc.), maar ook aanbevelen.
Sterker, men verklaart dat ze hun eigen kinderen op dezelfde wijze zullen straffen - of dat al concreet doen.
EN ze moedigen anderen letterlijk vaak aan dat ook te doen.
De discussie vervolgde met de vraag of die verhalen wel echt waren (om mezelf even te citeren):
citaat:....Daarnaast zijn er de brieven waarin concreet beschreven wordt waarom en hoe men straft. Dit zijn vaak korte brieven. Ze zijn beschreven zowel vanuit het standpunt van de gestrafte als die van de straffer. Seksuele gevoelens worden er niet in beschreven. ....
...Het valt op dat die brieven vaak wat onbeholpen geschreven zijn, een slechte opbouw hebben, en vaak tevens een opmerking over de kwaliteit van het blad hebben opgenomen.
....Daarom ga ik er vanuit dat de "zuiver straf" verhalen wel degelijk authentiek zijn.
Meesteres Mistress heeft bovendien gelijk als zij stelt dat juist deze brieven het slaan van kinderen niet alleen vergoelijken, maar ook stimuleren.
Toch is juist hun authenticiteit zo aantrekkelijk.....
De vraag rees wat je met deze ambiguïteit moet doen: dit soort brieven zijn wat betreft intentie verwerpelijk, maar om te lezen voor velen juist daarom opwindend.
En concreet dus voor deze site: moet je ze publiceren of niet.
In het verleden loste dat ‘probleem’ zich vanzelf op, want er was niemand die een dergelijk verhaal publiceerde (hoewel er wel ‘vraag’ naar was).
behoefte aan ervaringen
Dat probleem is voor mij nu wel actueel geworden: sinds enige tijd voer ik een briefwisseling met een dame die schrijft over haar ervaringen van vroeger (als kind).
Zelf wil ze niet via de discussiepagina reageren. Op mijn reactie dat dat toch jammer is, omdat ik denk dat veel van onze lezers dat zouden waarderen, antwoordde ze: “dan doe jij dat toch.” Waarop de verantwoordelijkheid op mijn schouders komt te rusten.
En omdat haar beschrijvingen niet helemaal met het bovenstaande overeenkomen, wil ik hiermee de discussie heropenen.
Haar beschrijvingen/brieven wijken namelijk op twee punten af:
1. ze beschrijft haar ervaringen zelf zonder oordeel: ze keurt het noch af noch goed, ze probeert het hoogstens te begrijpen
2. ze verteld dat ze de verhalen van anderen niet opzoekt omdat het haar opwind, maar omdat het een soort delen van ervaringen is
En juist omdat deze verhalen niet meer of moeilijk beschikbaar zijn (zie boven) deed ze een appèl om niet zo moeilijk te doen en lezers op te roepen hun eigen ervaringen wel in te zenden (en aan ons dus om ze te publiceren).
Welaan: wat vinden jullie: moeten we (beheerders van deze site) aan dat verzoek voldoen?
billen...stil wachtend...over mijn schoot... 
|
Verhalen 
Verhalen
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen