sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

reintoch Beheerder Bericht Nummer: 125 Aangemeld: 02-2002 Beoordeling:  Stemmen: 1 Gepost op zondag 08 oktober 2006 - 05:12 pm:    verhalen met ‘verboden’ onderwerpen mag dat? Met de nodige schroom wil ik me -en uitdrukkelijk als beheerder- mengen in deze discussie. Met schroom, omdat het zo’n gevoelig onderwerp is. Als beheerder, omdat ik vind dat schrijvers recht hebben om te weten wat op deze site kan en niet kan. Ook al is de laatste bijdrage al weer een tijdje gelden geplaatst. Maar ja, zoveel tijd (en aarzelingen) kostte het me.... een waarschuwing plaatsen Maar eerst wil ik hier een opmerking uit eerdere discussies aanhalen: als je vermoedt dat een verhaal hier gevoelig ligt, en dat ligt het als het zich afspeelt rond kinderstraf, incest en verkrachting, plaats dan als waarschuwing een tekstje in italic boven het verhaal, zoals Lief & Streng eerder deed in: Madelief. Een kleine moeite immers, en als je daarmee leed kunt voorkomen... verhalen en trauma’s Kinderstraf, incest en verkrachting: het zijn onderwerpen die gevoelig liggen omdat het voor veel -met name vrouwen- een traumatische ervaring vormt. Is het dan mogelijk dat vrouwen daarover toch fantaseren? Mag je een verhaal -een fantasie- schrijven dat dat als onderwerp heeft? Mag dat dan zelfs een verhaal zijn dat geschreven is met de intentie dat het leest als spannend een spannend verhaal, of verheerlijkend, of romantisch, of opwindend, of .... pornografisch? Zelfs al weten we allemaal dat kinderstraf, incest en verkrachting in werkelijkheid helemaal niets spannend, romantisch of opwindends heeft? vrouwen en verkrachtingsfantasiën Maar eerst die eerste vraag: Hebben vrouwen verkrachtingsfantasieën? Ja, Het is zelfs zo dat het één van de meest voorkomende fantasieën van vrouwen is (lees Nancy Friday). Moeten zij zich daarvoor schamen, omdat verkracht worden traumatisch is? Nee, natuurlijk niet. Niemand hoeft zich voor zijn fantasieën te schamen. Fantasieën dringen zich aan je op. Lees maar het autobiografisch “De Pijnlijke Waarheid” van Maria Marcus. Mogen zij er verhalen over lezen, en daar dus opgewonden van worden? Opgewonden worden is een fijne ervaring, een ervaring om te koesteren. Maakt niet uit waarvan. Zolang je een ander niet schaadt, zou ik iedereen willen oproepen dat niet alleen lijdzaam over je heen te laten komen, maar het op te zoeken en er met volle teugen van te genieten. En horen deze verhalen op deze site thuis? Ja. Het is al erg genoeg voor veel vrouwen dat ze opgewonden worden van verschrikkelijke nieuwsberichten (lees Maria Marcus) en rapporten van Amnesty. Dat is echt een nare ervaring, want je geniet dan -zonder daar natuurlijk werkelijk iemand mee kwaad te doen- toch van de verschrikkingen van mensen van vlees en bloed. Dan zijn fantasie verhalen toch een stuk prettiger om je aan te verlustigen. Inderdaad, verlustigen, want het is beter om aan dergelijke gevoelens vrij baan te geven, dan er verkrampt mee om te gaan. mogen ‘foute’ verhalen Terug naar de bredere vraag: Mag een verhaal over kinderstraf, incest en verkrachting? En zo ja, mag dat een verhaal zijn dat dat zo beschrijft dat het voor de lezer als spannend ervaren wordt, of verheerlijkend, of romantisch, of opwindend, of pornografisch? Voor ik deze vragen beantwoord als tussenstapje een vergelijking met thrillers. smverhalen en thrillers vergeleken Want het merkwaardige feit doet zich voor dat, als het over een nog veel verschrikkelijker daad dan bovenstaand gaat: moord, er slechts uit sektarisch godsdienstige hoek geprotesteerd wordt. Ik ben een liefhebber van thrillers, en kan jullie verzekeren dat ik heel wat beschrijvingen van de meest walgelijke moorden gelezen heb. Al die thrillers antwoorden op bovenstaande vragen volmondig dan ook: “ja, dat mag”. Dat vinden lezers leuk. Dat verkoopt. Moord in al zijn verschijningen. En ook: moord met verkrachting, incest, pedofilie. De meeste schrijvers doen daarbij echt niet hun best om zich in allerlei bochten te wringen om de lezer duidelijk te maken dat hij het zelf ook verschrikkelijk vinden, al dat gemoord. Of het nu vanuit de dader, het slachtoffer of een alwetend ik geschreven wordt: hier geen gepreek, geen voorzichtig gemanoeuvreer om lezers met een trauma te ontzien. Zelfs een speurder die de moorden oplost (en veroordeeld) is beslist niet noodzakelijk. Niet één thriller verontschuldigt zich bij de lezer, niet één thriller geeft een waarschuwing voor zijn in wezen toch walgelijke inhoud. Ik ben zelfs een aantal keren een thriller tegengekomen waarbij de hoofdpersoon (een held, een echte ‘goodie’) zelf moordt, daar genot bij ervaart, zelf weet dat dat walgelijk is, dat hij zich moet schamen want moorden is en blijft verschrikkelijk, maar toch, hij kan niet onder de werkelijkheid van zijn gevoelens uit. Een thriller betekent letterlijk een “spannend boek”. Betekent het dan dat een thriller niet mag opwinden? Er zijn natuurlijk thrillers zonder sex, maar eh... Mag dan een triller een walgelijke ‘moord’ niet opwindend beschrijven? Heel veel thrillers schrijven (deels) van uit de killerview. Niet iedereen zal dat zelf als opwindend ervaren, maar eerder huiveren. Maar ook huiveren is een genotsgevoel.... En anders wordt je geacht de bladzijde snel om te slaan. moet deze site ‘roomser’ zijn dan thrillers? En in wezen verheerlijken alle thrillers het fenomeen “moord en doodslag”. Terwijl in werkelijkheid dat voor heel veel mensen toch verschrikkelijk traumatisch is. Dat is zelfs elke dood voor de nabestaanden. Ik kreeg zelfs ooit bij een moord-spel het verzoek rekening te houden met iemand wiens vader net aan een hartaanval overleden was. Maar voor boeken en televisie: geen enkele terughoudendheid. Moeten wij op deze site dan wel terughoudend zijn met onderwerpen die dicht tegen de sm aanliggen (zonder dat het een sm-spel pretendeert te zijn)? Dus: Mag je iets dat walgelijk en verwerpelijk is, opwindend vinden? Mag je daar verhalen over lezen? Mogen die verhalen geschreven worden? Mag deze site die verhalen plaatsen? Ik vind van wel. waar en hoe op deze site plaatsen Moet je dan een dergelijk verhaal plaatsen in het Verhalen Lab? Een beetje verborgen omdat het eigenlijk niet kan? Uit onzekerheid, uit voorzorg, uit angst? Natuurlijk mag je dat. Het Verhalen Lab is er óók voor wanneer je twijfelt. Maar voor mij horen ze gewoon in de hoofdrubriek thuis. En een waarschuwing als introductie? Dat is nooit verkeerd! Maar ga alsjeblieft niet in een kramp zitten of iets wel of niet kan (lees ook bovenstaande discussie). rekening houden met gevoelens van je lezers En dan tot slot: moet je rekening houden met de gevoelens (lees trauma’s) van lezers? Rekening houden met en respect hebben voor de lezer: dat hoort bovenaan de tien geboden van iedere schrijver te staan. Je hoort je als schrijver te verplaatsen -zeker bij het nalezen en corrigeren- in de lezer. Natuurlijk moet het goed leesbaar zijn. Maar, hoe zal de lezer het lezen (denk je)? Zal die het lezen zoals jij het bedoeld hebt? En ben je bang van niet, kun je dan nog wat veranderen/toevoegen? Maar moet je dan ook rekening houden met mogelijke trauma’s van lezers? Zolang je niet voor hèn schrijft (lezers met een trauma), is mijn antwoord: nee! Dat is hun eigen verantwoordelijkheid. Het is aan de lezer om te stoppen met lezen als een verhaal dingen oproept die hij/zij niet wil. En gebeurt dat laatste toch, hoe hard het ook moge klinken, het is aan de lezer daar mee om te gaan, niet aan de schrijver om dat te voorkomen. Ik zou zelfs schrijvers tot het omgekeerde willen oproepen: leef je uit in je fantasie en in je verhaal en laat je daarbij niet door andermans trauma’s beperken. mijn motto Fantaseer en schrijf over wat eigenlijk niet mag. Maar wees daarna kritisch: is het wel een verhaal? is het een mooi verhaal? is het een goed leesbaar verhaal? zo ja: plaats het dan: als een verhaal! En schrijf je een kritische reactie op een verhaal, laat deze vragen dan ook je leidraad zijn! billen...stil wachtend...over mijn schoot...