Hadriman
Actief lid
Bericht Nummer: 26 Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op donderdag 09 oktober 2008 - 11:18 pm: | |
switchen |
Maleah, Zo kort op deze website en dan al oppasser, en wat ik mooier vind....gelijk beginnen met een discussie. Goed en dapper. Het onderwerp is al een eerder onderwerp van geschrijf/gesprek geweest, maar het blijft altijd een goed onderwerp. Jaren geleden, ergens in de vorige eeuw was ik een 24/7 slaaf van een bijzonder strenge maar uiterst rechtvaardige Meester. Ik heb in vele jaren het klappen van de zweep echt wel goed leren kennen, in al haar vormen goed en prominent ondergaan. De trouw en respect die ik ooit aan mijn Meester had beloofd maakte niet alleen dat ik daardoor alles slaafs onderging, maar bovenal dat ik heel veel om hem en zijn vrouw ging geven. En toch......of het nu zomaar in het kader van een pure sm-sessie ging of een ondergaan van echte en wel verdiende straffen, ik heb er toch niet altijd helemaal aan kunnen wennen. Waarschijnlijk ook omdat ik niet echt uit hart en ziel een slaaf was of wilde zijn. De tortuur die ik onderging kon ik ondergaan uit pure onderdanigheid en gehoorzaamheid en uiteraard de zuiverste vorm van respect en eerbied die ik voor mijn Meester had. Jaren later, ik was intussen wel evenzovele jaren ouder geworden waren er heel wat oorzaken die aanleiding waren om in eerste instantie als 1e slaaf op te gaan treden. Een slaaf dus als uitvoerende assist van mijn Meester daar waar hij dat nodig had. Het duurde even voordat ook ik leerde, na het ondergaan van de zweep deze ook in opdracht te gebruiken. Ik had al geleerd hoe een pijnsessie langzaam en terdegen op te bouwen. Daarom was dat het niet het eerste probleem. Ik kon echter niet echt knallen en hard met wat voor een slagwerktuig dan ook slaan. Ik voelde vooral in die periode heel vaak dan precies aan wat voor een pijn de ander onderging. Ik heb er ruim anderhalf jaar over gedaan om van die gevoelens een beetje afstand te nemen. Toen ik eenmaal toestemming had gekregen om onder zijn leiding de eerste assistent van mijn Meester te worden en niet meer zijn slaaf te zijn heeft ook dat heel lang geduurd tot ik als "Meester" de dominant kon zijn voor welke slaaf of slavin dan ook. En ja.....zo hier en daar was er ook wel binnen mijn regiem tijd voor spel en wilde ik, zeker in die eerste jaren, echt wel de dom spelen tegenover de ander...de sub. Dom zijn en als Dom willen optreden bleek voor mij toch wel vooral een mentaliteitskwestie te zijn. Je bent zo of niet, het zit in je aard of niet. Sub zijn iden dito. Het hoeft niet perse een beginnersstadium te wezen maar toch denk ik dat het met elkaar spelen in een voortdurende rollenspel van macht nemen en macht geven alleen dan kan als je al een voortdurende verhouding met elkaar hebt en alles dan ook maar wilt doen als een spel. Een spel met elkaar. Hadriman M. Costow dar Sokda}
|