Marny
Actief lid
Bericht Nummer: 26 Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: Stemmen: 2 | Gepost op maandag 12 juli 2004 - 12:38 pm: | |
feministe |
Dag Janneman, Om met je laatste ps te beginnen: ik ben een feministe pur sang. En toch ben ik een 24/7 slavin. Hoe dat valt te rijmen? Door gewoon, heel simpel onderscheid te maken tussen spel en realiteit. Het spel dat ik "speel" met mijn meester heeft niets te maken met het feit dat ik in het "gewone" leven met beide benen op de grond sta en geen onzin pik (van niemand niet, dus ook niet van andere vrouwen). Mijn feministische inslag gebruik ik om de vele misstanden in de wereld op een iets aanvaardbaarder niveau te brengen. We mogen hier in west-europa als vrouwen dan wel heel veel rechten hebben maar in het overgrote deel van de wereld is dat nog niet zo. Daar worden vrouwen in het "echte" leven als slavin ge- en misbruikt. In het "spel" met mijn meester kan ik mezelf laten gaan, heb ik even de verantwoordelijkheid niet en vindt ik het zalig om mijn meester te dienen. Dan je onderscheid tussen de puristen en de rekkelijken. Ik moet er zelf niet aan denken dat ik alleen een flinke spanking krijg en verder niets. Ik ben meer het type van "voor wat, hoort wat". En ja, ik wordt bloedgeil van een flinke spanking, in de wetenschap dat ik daarna verwent wordt. Eerst pijn en daarna genot. En uit schrijversoogpunt gezien: wil je schrijven over de spanking op zich, of wil je schrijven over een situatie of schrijf je vanuit de ik-positie: daar zit het verschil. Dus kun je er nog een paar verschillen bijvoegen: de positie van de schrijver. Knuffie
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |