sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

MisTique Bevlogen lid Bericht Nummer: 47 Aangemeld: 09-2005 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op zaterdag 27 oktober 2007 - 06:52 pm:    Dankje wel voor de warme reacties Beste Venus, Janneman en Heelmeester, Allereest dank voor jullie reacties. Het is ontzettend prettig om na zo'n 'ontboezeming' zulke warme berichten te lezen. Janneman ik voel me vereerd met je vraag maar heb geen idee of het me lukt. Ik mis al meer dan een jaar de inspiratie om echt weer een verhaal te schrijven, ik heb zelfs nog twee verhalen die liggen te wachten op een vervolg maar ook dat lukt me niet. Wel zie ik dat de veranderingen in mijn leventje, en de impact en invloed van spanking daarbinnen, me langzaamaan weer inspiratie geven. Dus wie weet ... Venus dankjewel voor je compliment, het voelt goed jouw bericht te lezen. Ik vind het persoonlijk prettig om te zien dat belevingen van bdsm en spanking zo divers kunnen en mogen zijn. Er bestaan geen standaarden en jouw reactie laat dat ook maar weer zien. Dan nog even terugkomend op het element pijn, Heelmeester je hebt het goed gelezen tussen de regels door. Pijn speelt inderdaad een rol, al benoem ik het niet zo direct. De behoefte om een spanking te ervaren is ook niet puur de behoefte aan pijn, als masochiste ken ik die behoefte namelijk ook en die verschilt. Een behoefte aan spanking is gekoppeld aan meerdere kanten, dat is zowel emotioneel als geestelijk en fysiek. Maar het is ontzettend moeilijk om dat helder te verwoorden. Heelmeester ik ben wel benieuwd naar die topic, jammer dat ik die heb gemist. Binnen spanking is mijn onderdanige kant minder op de voorgrond, ik ben er nog steeds niet helemaal uit welke kant daar voorop staat. Het is een deel in mij dat durft aan te geven wat ze wil, waar ze naar verlangt. Dat deel geniet van pijn om de pijn, om wat het me geeft, om wat het met me doet. Het laat mijn lichaam bewegen in een spontane dans, een dans op de melodie van verlangen, pijn en genot. Natuurlijk is er wel overgave, een overgave aan mijn partner maar meer nog een overgave aan mijzelf. Aan wat in mij leeft. Bij spanking is pijn aanwezig, het hoeft echter geen harde of heftige pijn te zijn. Soms kan één zacht tikje voldoende zijn om tot een ontlading te leiden. Het is ook weer niet zo dat alles moet leiden tot die ontlading, dat dat het doel is. Wel is het zo dat mijn lichaam op natuurlijke wijze daar zo op reageert. Tijdens een spanking ben ik één geheel met het voelen en zijn in me, het denken is er bijna niet meer. Dat heeft op dat moment ook geen functie. Sterker nog, soms vraagt mijn partner me iets en kan ik hem vol onbegrip aankijken omdat ik werkelijk niet snap wat hij vraagt. Even zo kan het ook gebeuren dat ik heel helder en scherp reageer. Al die reacties komen spontaan, en mogen er zijn. Ik denk dat ik dát nog wel het meest bijzonder vind omdat ik dit vrijwel niet ben tegengekomen. Mijn spontane reacties werden de kop ingedrukt of er werd gevonden dat het niet 'passend was' voor een sub. Ik betwijfel of de Dominanten die dit deden zich ooit gerealiseerd hebben dat ze daarmee mijn overgave hebben beperkt, en mijn persoontje en sub zijn niet tot bloei kon komen. Mijn huidige partner benadert het anders, geeft mij de ruimte te zijn vanuit en met alle facetten in mijn persoontje. Hij geniet van ieder stukje, van ieder moment, van iedere reactie en in ieder stuk is er een connectie met hem. Nee ik plaats hem niet op een voetstuk grin maar ik wil dit wel hier delen omdat ik zie wat de waarde ervan is. Zonder de ruimte die hij mij geeft kan ik niet volledig opgaan in mijzelf, zonder zijn antwoord op mijn behoeftes en gevoelens kan ik niet volledig overgeven aan mijzelf. Dat zou dan een lege overgave zijn. liefs MisTique Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.