sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Grey Spanker Actief lid Bericht Nummer: 29 Aangemeld: 03-2010 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op woensdag 25 juni 2014 - 01:44 pm:    Techniek of gevoel Hallo David, Met het risico dat ik geen echt antwoord op je vraag geef. Ja, natuurlijk is het belangrijk om je techniek te ontwikkelen. Maar eerst wil ik toch reageren met het stukje gevoel. Voor mij is een spanking geven heel bijzonder omdat ik zie wat het met de ander doet! Daarin zit voor mij het mooie. Afhankelijk van de stemming kan het zijn dat het de masochiste is die de pijn van de spanking nodig heeft om haar stukje ingevuld te krijgen, op een ander moment is het de vrouw die seksueel opgewonden wordt van het krijgen van de pijn, en soms is het een behoefte om klein en geborgen te mogen zijn. Dáár op in mogen spelen, dan mogen zien hoe de reacties zijn, wat het doet en hoe je daarin samen het gevoel kan versterken en oproepen , dát is voor mij wat een spanking (en meer) kan geven. De overgave aan de pijn (en soms de lust), de emotie van huilen en zich toch juist geborgen voelen, daar kan ik door verwonderd en zelfs ontroerd worden. Daarin zit ook een stuk wat ik echt heb moeten leren. In het begin toen ik voor het eerst echt begon te spanken hield ik op, op het moment dat mijn lief haar pijn liet merken door te kreunen of au te zeggen. Ik weet uit ons delen dat ze dus tijden alles zo stil mogelijk opving, om maar te zorgen dat ik niet zou stoppen. Toen ik door durfde gaan ook als ze geluid maakte, omdat ik in onze veiligheid had geleerd dat het goed was, kwam ik bij een volgende drempel. Wat doe je als je lief huilt? Juist, je houd haar vast en troost haar! Een hele natuurlijke reactie denk ik. Pas veel later ontdekte ik dat in dit gedeelte van onze beleving juist die troost er niet moet zijn, maar dat het beleven en doorleven van die emotie ook zo mooi mag zijn. Gevoelsmatig is die voor mij soms nog lastig, mijn eerste reactie van binnen is willen troosten en vasthouden. Langzaam heb ik geleerd dat het soms goed is om dan nog door te gaan, de ruimte te geven om te mogen zijn. Zelf heb ik daar dus echt het meest in moeten leren, veel meer dan in de techniek. Over je concrete vragen? Ik denk dat ik daar de antwoorden eigenlijk niet echt op kan geven. Ook hierin is het voor mij een reageren op de ander. In de praktijk houd ik mijn hand meestal gesloten. Slaan op de bovenkant van de billen vind ik niet zo slim, het zitgedeelte en iets lager vind ik beter geschikt. Zorg in ieder geval voor een plaats die genoeg “vlees” onder het vel heeft. Als je op een gedeelte met dunne huid of vlak boven bot slaat is het zeker pijnlijk, maar bereik je vast niet wat je wilt en is er een grote kans dat het moment snel voorbij is en je beiden met een kater blijft zitten. Luister en kijk naar diegene die je spankt, hoe de reacties zijn, als die echte pijn en ongemak in het lichaam laten zien ben ik bang dat je niet op de goede plaats bezig bent. Zo ook voor de dijen, de binnenkant van de dijen. Het is heel afhankelijk van diegene die je spankt, de één kan het heerlijk vinden, de ander kan gelijk tegen het plafond gaan. Door er voorzichtig mee te experimenteren kan je inschatten of het wel of niet gewaardeerd wordt. Hardheid en duur? Het is geen “aan/uit”, zelf begin ik meestal met een “zachte” opwarming, en het is niet dat ik daarna “ineens” hard ga slaan, het is een glijdende schaal, en afwisseling tussen “hard” en “zacht” kan ook heel mooi zijn. Eén keer heb ik iemand redelijk tegen het plafond gekregen door juist steeds maar op één zijde van de billen te spanken, voor diegene was het evenwicht over het krijgen van de spanking op beide billen heel belangrijk, en ja, ik ben ook een beetje sadist! Haar andere kant heeft later ook ruimschoots het aandeel gehad. Ook heb ik wel eens een spanking ingezet zonder op te warmen, maar in één keer gelijk hard. 't Is een inschatten van wat kan, waarmee ik denk ik weer terug ben bij mijn begin, het gaat er om dat je het samen in een mooi gevoel kan delen, vanuit dát gevoel samen je weg, de hardheid en de plaatsing vinden. Groet, Grey Spanker