sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Janneman Oppasser Bericht Nummer: 560 Aangemeld: 03-2004 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op woensdag 02 juli 2014 - 09:24 am:    Schaamte Hoi Madelief, Ik zal toch maar weer eens een poging wagen maar je weet ze wel aan te snijden, de onderwerpen. Je raakt hier aan één van de nare kanten in het BDSM-gebeuren. Waar het spel prachtig, liefdevol en enorm bevredigend kan zijn, zijn er ook keerzijden aan het zijn van liefhebber van BDSM. De belangrijkste is wel dat het heel vaak voor partners onbespreekbaar is. Je hebt dan de keuze tussen stiekem gaan doen of er mee ophouden. Er zijn er niet veel die op de lange termijn in het laatste slagen vrees ik. Want het virus is inderdaad tamelijk hardnekkig, ik zei het al. De tweede keerzijde vind je bij je vriendenkring. Het is natuurlijk niet te hopen dat ze meteen weglopen als je rare dingen zegt maar het kan wel degelijk impact hebben. Want mensen die nog nooit over BDSM hebben nagedacht, laat staan er ervaring mee hebben, denken bij BDSM waarschijnlijk meteen en/of alleen maar aan wat ik even de uitwassen zal noemen. Vastbinden, pijnigen, laten lijden, vernederen en ga zo maar door. Natuurlijk zijn er die dat zo doen en het heerlijk vinden maar voor de buitenwereld is dat heel eng. Met andere woorden: je vertelt ze dat je van hele enge dingen houdt. Een goede vriend zal dan gaan vragen en hopelijk leren dat het allemaal veel genuanceerder ligt, maar er zijn er ook die dat niet kunnen en dan is er toch - hoe je het ook wendt of keert - en stukje afstand geschapen. Ergo: let heel goed op aan wie je het vertelt en hoe je het vertelt. Hinten kan je al heel wat leren over wellicht komende reacties. Weet je, wie nog nooit over nagedacht heeft over homosexualiteit en de Canal Parade ziet kan makkelijk denken dat dat het beeld is en dat nogal extravagant vinden. Maar er zijn er zoveel meer die gewoon gelukkig zijn met een partner en van plan zijn dat nog heel lang zo vol te houden. Beeld versus een groot deel van de werkelijkheid. Ook wordt er nog wel eens veel te makkelijk tegenaan gekeken. In mijn omgeving komt depressie voor. Een heel nare ziekte die je opvreet en veel meer aspecten heeft dan alleen een beetje somber zijn. Zelfs mensen aan wie dat is uitgelegd zeggen nog: hm, je lacht weer. Fijn he, dat het over is. Of: ach joh, je moet gewoon wat leuke dingen gaan doen... Dus jij vindt het leuk geslagen te worden? Dat gaat wel over als ze je echt pijn doen. Dezelfde trant. Vervolgens maak je nog een denkfoutje. Ook iemand die op latere leeftijd start kan nog heel goed een vriendenkring opbouwen met dezelfde 'hobby'. Deze site is daar een heel goed middel voor. Gebruik de privéberichten en je leert al snel met wie je kunt praten. En als het vertrouwen er is kun je elkaar ontmoeten als je dat allebei wilt. En dan wordt het pas echt fijn.... Want dan leer je pas echt veel en kun je leren bedenken wat je wel wilt en wat niet en wat je wel denkt te kunnen en wat niet. De Schrijfster heeft groot gelijk: doe het rustig aan. Ga eerst maar eens op de tribune zitten Want het is ook niet allemaal even mooi. Mensen kunnen zo maar afhaken, kunnen anders zijn dan ze leken, kunnen in de praktijk nogal tegenvallen. Velen hebben zelfs nare ervaringen opgedaan. En de beste manier om te proberen dat te voorkomen is eerst goed duidelijk te hebben hoe je er in staat. Hopelijk heb je hier iets aan, want iedereen bekijkt het net weer even anders of heeft veel meer en/of andere ervaring(en). Dit ZOU wel eens zeer kunnen gaan doen.... Maar alleen als je het lief vraagt.