madelief
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4 Aangemeld: 06-2014
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op zondag 22 juni 2014 - 02:14 am: | |
Zou mijn fantasie fantasie moeten blijven en is dat de bijdrage aan mijn genot, of geven mijn lichaam en geest een stiekeme hint naar het mogelijke genot dat ik in werkelijkheid zou kúnnen ervaren ? |
Gezien de genuanceerde en wellevende reacties op deze site wil ik graag een worsteling in mijzelf aan jullie voorleggen. Een paar maanden geleden ben ik op deze site terechtgekomen en sindsdien heb ik bijna een slaaptekort opgelopen: na werk en gezin verlustigde ik mij 's avonds aan alle verhalen. soms vielen mijn ogen pas dicht na 1 uur 's nachts terwijl de wekker mij alweer om 7 uur uit bed duwde. Ik heb gelukkig nog steeds niet alles gelezen, die voorraad geeft een lekker gevoel: achter een klein klikje kunnen zo maar weer talloze nieuwe verhalen tevoorschijn komen. Mijn worsteling gaat over fantasie en werkelijkheid. Van begin af aan heeft de opwinding die in mijn lichaam opkomt door het lezen van sommige verhalen mij verbaasd. Ook heftige acties van pijn en vernederende absolute gehoorzaamheid, waarvan ik in mijn hersenen een overtuigende afkeer registreer en waarvan ik echt, echt heel zeker weet dat ik ze echt nooit in de praktijk zou willen ondergaan, blijken mij lichamelijk wel op te winden … Na enig verloop van tijd begint zich al wel duidelijker een selectie af te tekenen: mijn ogen schieten over de alinea's met acties met naalden, marteling, vernedering en ook een spanking-verhaal met opeenvolgende grote aantallen slagen met een pallet aan slaginstrumenten wordt sneller doorlopen. Let wel dat dit overigens niets zegt over de kwaliteit van de schrijver, maar des te meer over mijn eigen voorkeur. Die opwinding is dus afgenomen, maar dank voor het genoten genot is zeker op zijn plaats ;-)). Verhalen met meer spannende beschrijvingen, minder stevige actie, meer mindplay genieten echter mijn voorkeur. Mijn lichaam reageert er heerlijk op, en wanneer er dan ook nog geplaag, spot en humor in voorkomt dan zit ik én nat én grijnzend achter het scherm. Maar er blijft nog een best grote, verwarrende kloof bestaan tussen denken en doen: ik weet dus nu dat ik het lezen van deze verhalen leuk vind, maar zegt dit iets over een verlangen naar de uitvoering in de praktijk ? Enne, wat zeggen de verhalen, ontsproten aan de fantasie van de schrijvers over de werkelijkheid ? Klaarkomen louter op pijn zie ik mezelf niet doen, of is dat nog maar de vraag nu de eerste beginselen niet tegenvallen ? Een Dom wordt in de verhalen zoveel wetenschap toegedicht over de sub, haar geheime wensen en uit te dagen grenzen; zo begrepen te worden lijkt me heerlijk, maar ik betwijfel mijn eigen grenzen te kennen, dat zal een ander dan toch nooit lukken? En dit is echt niet cynisch bedoeld hoor. Bij de inschrijving op de site stuitte ik op het probleem dat ik mijzelf moest omschrijven als dom, sub of switch. Een Dom ben ik in ieder geval niet, en voor sub ben ik volgens mijn eigen beleving zeker niet onderdanig genoeg, dus ik ben op switch uitgekomen: op een uitdaging wil ik wel een pak voor mijn billen, krijgen of geven, of nog meer ? Zou mijn fantasie fantasie moeten blijven en is dat de bijdrage aan mijn genot, of geven mijn lichaam en geest een stiekeme hint naar het mogelijke genot dat ik in werkelijkheid zou kúnnen ervaren ? Ik hoor/lees graag jullie adviezen madelief
|