Kitty
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 49 Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op donderdag 03 augustus 2006 - 01:31 pm: | |
reactie op Porthos |
- Waarom zou ik extreme fantasieen in een werkzame vorm geen werkelijkheid laten worden? Simpel, ik heb het verlangen daartoe niet, en genoeg fantasie over om de werkelijkheid spannend en aansprekend genoeg te maken. En waarom die fantasie geen verlangen is? Ook simpel omdat het niet als een verlangen voelt. Geen kwestie van opgeven dus, vanwege de onmogelijkheid, hier ook weer gewoon onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid, dat bij mij gewoon los van elkaar kan bestaan. - Voorstellingen boek beter dan film, heb ik dan nooit een hele goede verfilming gezien? Kennelijk niet zo goed als ik het me in mijn fantasie voorstelde. Dus de beelden in mijn hoofd waren gewoon beter dan die in het hoofd van de regisseur (grijns) Wat betreft de regie in handen van de sub die de fantasie heeft, natuurlijk kun je een scenario bedenken van te voren, en het vervolgens uitvoeren, maar wat blijft er dan over van de spanning als alles zo van te voren vastligt, dat is nu juist het probleem van fantasieen uitschrijven en naspelen, het wordt een onecht geheel, en dus een toneelstukje. Wat wel kan is een soort van kader te bepalen, stel je vind het opwindend om schoolmeisje te zijn en op het matje geroepen te worden door de headmaster. Stel je zou de hele situatie van te voren uitwerken en naspelen dan is het niets. Stel dat je het niet zo gedetaileerd in je hoofd hebt en je gaat er vrij in en je hebt ook nog een Dom met een grote fantasie die de juiste toon aanslaat, dan kan het wel spannend zijn, maar dan moeten er wel onverwachte elementen zijn, en je moet zeker niet weten hoe het allemaal gaat verlopen. Toch is dit niet echt iets voor mij, aangezien ik vooral ga voor echt en geen spel speel, een keer wel zo'n rollenspel gedaan, niets van te voren vastgelegd maar het open gelaten, alleen het kader bepaald, en dat was voor een keer wel leuk een spannend, alles valt en staat dan wel bij het vermogen van de 'spelers' zich goed te kunnen inleven in een rol, anders wordt het niets. Maar zoals gezegd niet mijn voorstelling van een aansprekende sessie. En je hebt natuurlijk gelijk dat er steeds nieuwe fantasieen komen en je hier nooit leeg in kan raken. groet, Kitty
|