sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Porthos Nieuw lid Bericht Nummer: 2 Aangemeld: 07-2006 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op donderdag 03 augustus 2006 - 01:02 pm:    Fantasie & werkelijkheid Een schrijver is iemand die met behulp van allerlei tekens de beelden in zijn (m/v ;-)) hoofd probeert op te roepen in het hoofd van de lezer (m/v). Natuurlijk moeten daarnaast die tekens ook nog in een goede volgorde worden gezet (= "mooi" taalgebruik). Dat alle fantasieën werkelijkheid worden en je daardoor geen fantasie meer over zou hebben is gelukkig onmogelijk. Nieuwe fantasieën wellen toch steeds weer in groten getale op ? En waarom zou je "extreme" fantasieën niet (in een bepaalde vorm, die recht doet aan je eigen gevoelens van ethiek, enzovoorts) óók kunnen uitspelen ? Het vergt alleen meer voorbereiding. En misschien is het wel eens aardig om naar "special effects" bij films om te zien voor oplossingen. Ik beschouw mijzelf als uitermate ambitieus: zeg nooit "nooit", en geef ook nooit op. Dus, Kitty: waaróm is die extreme fantasie geen verlangen ? Is dat omdat je (al dan niet onbewust) denkt "dat is tóch niet realiseerbaar" en het tevoren daarom al opgeeft, of is het écht een scheiding tussen "prikkelende fantasie die niet gerealiseerd hoeft te worden" en "verlangen dat wél gerealiseerd kan worden". Ik vraag dat overigens niet "rhetorisch", maar werkelijk geinteresseerd. Kwaliteiten van boek en film - als je gelijk zou hebben, heb je kennelijk nog nooit een jou boeiende verfilming gezien. Jammer. Zie mijn definitie van schrijver: de beelden die in jouw hoofd als lezer zijn opgeroepen komen niet overeen met de beelden die in het hoofd van (bijvoorbeeld) de regisseur opkwamen. Een complicerende factor is natuurlijk dat het maken van een film een enorme investering met zich mee brengt en er dus geen zakelijke risico's kunnen worden genomen. Dat is van invloed op het eindresultaat. Maar dit is eigenlijk een zijspoor: je gebruikte het als voorbeeld van een verschil tussen fantasie en werkelijkheid. Venus spreekt over de regie van haar fantasie en de noodzaak om bij het realiseren van die fantasie in de werkelijkheid de regie in handen te nemen en daarmede de fantasie zélf om zeep te helpen. Een dilemma dus. Maar ik denk niet dat dat juist is: zelf ga ik (altijd) uit van een vierdeling: Dom-sub (ik ben zelf Dominant) en persoon-persoon. Geen 24/7, dus. Dat betekent dat een sub heel goed haar fantasieën in bijvoorbeeld verhalen kan formuleren - en daar dus alle initiatief voor heeft - en vervolgens die verhalen aan haar Dom voorlegt. Dat heeft niets te maken met de regie bij de úitvoering. Dat is nu juist het verschil tussen het schríjven van een scenario en de uitvoering ervan. Ik vraag mij dan ook af of Venus het zichzelf niet onnodig moeilijk maakt (;-)).