Spanking Forum

Nieuw:
Afgelopen Week
Afgelopen 2 Weken
Afgelopen Maand

Zoek op:
verhalen om mee te beginnen   om mee te beginnen
Goud! prachtige en milde verhalen, eerste keus van de Beheerder  prachtig en mild
Verhalen met heel bijzonders volgens de Beheerder - glij over het pictogram om te weten wat    bijzonder
  spanking verhalen
verhaal pictogram
schrijversnaam
uitgebreid zoeken

Handig:
Aanmelden
Log In
Log Uit
Wijzig Profiel
Site-etiquette
FAQ: veelgestelde vragen

Home:
Welkom
SM Verhalen
SpankingForum
Overzicht & Uitleg

Erobird Boekenwinkel

sm & spanking verhalen & forum

Welkom
Verhalen
Nieuw
Zoeken
Boekenwinkel
Aanmelden
Log In
Log Uit

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

    (Slechtste)    1    2    3    4    5     (Beste)

Begin van paginaVorig berichtVolgend berichtEind van pagina Maak een Link naar dit bericht (met rechter muisklik, kies: Snelkoppeling Kopiëren!)

alexandra
Nieuw lid

Bericht Nummer: 5
Aangemeld: 12-2007

Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0

Gepost op vrijdag 28 december 2007 - 10:55 am:   

stukje over hoe het bij mij ging



Ook mijn spankinggevoelens dateren uit mijn jonge kindertijd. Ik had een stiefbroer die een paar jaar ouder was, ik was 9, hij 12 geloof ik, zoiets, en we speelden vaak dat hij de "strafmeester" was en dan kreeg ik een (op zijn kinds natuurlijk) pak op mijn billen. Op een gegeven moment hield dat op, maar niet mijn fantasie erover. Ik weet ook nog goed dat ik eindeloos fantaseerde over strenge kostscholen waar je lijfstraf kreeg. Leek me fantastisch! Ik verslond dan ook die boeken van Enid Blyton over Pitty of kostschool en over die tweeling op kostschool (kan even niet op de namen komen). Daar kwam sporadisch een scene in voor dat een leerlinge gestraft werd met een haarborstel en dat vond ik geweldig, dan wou ik altijd die leerlinge zijn :-)

De reacties op Pitty en de Kostschool boeken heb ik verplaatst naar de Boeken rubriek:
Boekbesprekingen



Als kinderen onder elkaar speelden we ook wel spelletjes, maar toen waren we nog echt jong hoor, jaar of 10, slavendrijvertje bijvoorbeeld. Ik was altijd de slaaf natuurlijk ;)

Gelukkig ben ik toen niet ten prooi gevallen aan volwassenen die misbruik kunnen maken van deze gevoelens en dat wil ik de jongeren hier echt op het hart drukken: ga er niet mee in zee. Neem wel je gevoelens serieus! Dat is heel belangrijk, want die gaan inderdaad niet weg. Gelukkig is het in deze tijden al minder taboe aan het worden om "zo" te zijn, mede wegens de komst van internet is het ook veel makkelijker om "soortgenoten" te vinden. Internet was voor mij toen ik een jaar of 23 was, een openbaring, plots merkte ik dat ik niet de enige was, had lang gedacht dat ik niet helemaal spoorde, ik schaamde me, dat zullen velen hier vast wel herkennen. Inmiddels weet ik dat er niets geks aan is of het spankinggevoel moet een pandemie zijn of zo hihihi, nee grapje, het is echt niet gek, het is een geaardheid denk ik en die geaardheid vind ik prettig.

Liefs,
alexandra


Alles in het leven draait om liefde en respect voor de ander