sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

Hadriman Nieuw lid Bericht Nummer: 4 Aangemeld: 01-2007 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op woensdag 04 april 2007 - 01:25 am:    Jeugdherinneringe als basis voor het volwassen zijn. Terugkijkend op je jeugdjaren kom je als volwassene al heel snel tot de ontdekking en vooral de conclusie dat veel wat je hebt mee gemaakt vaak zo maar komt aangewaaid. Niet alles wat je overkomt heb je zelf in de hand. Oké, ook ik ben opgegroeid in een tijd dat lijfstraffen, zowel thuis als op school nog heel gebruikelijk waren. Ik had een zeer strenge vader, maar ook toen wist ik al, een zeer rechtvaadige. Als ik straf van hem kreeg had ik het oo beslist verdiend. Met acht meisjes en 5 jongens kwam het voor dat we allemaal op de vrijdagavond naar de keuken werden gedirigeerd om getuigen te zijn van de afstraffing van een van ons. Gebogen over de zware eiken keukentafel. Twee van ons moesten de handen vasthouden en de goevernant trok je broek naar beneden en vertele nogmaals en tenovervloede aan mijn vader wat het te straffen kind voor kwaad had gedaan. Ik raakte er aan gewend. Het bizarre was echter wel dat ik enerzijds helemaal niet tegen pijn kon en dat ook helemaal niet wilde, maar aan de andere kant ik meer en meer ervaarde......bij het ouder worden.....dat als de ergste pijnen weggetrokken waren en de behoorlijk aangeslagen billen door de goevernante of mijn tweelingzuster waren verzorgd.....hevige erotische gevoelens zich meester van mijn lichaam gingen maken. En toen waren seksuele gevoelens enof gedachten nog helemaal niet aan de orde. De aanwezige erectie trok wel ieders aandacht, maar werd toen nog meer geassocieerd met het pak slaag dat je gekregen had dan met de eventule seksuele mogelijkheden die zich behoorden aan te bieden. Hoe anders werden mijn ervaringen toen ik na de MULO samen met mijn tweeling zus voor een Gymn.opleiding naar een Duitse Kostschool gestuurd werd. Verscholen in de bossen achter Heidelberg was daar een instituut dat in de tijd van het oude Sparta zeker niet zou hebben misstaan. Streng, streng tot het bizarre toe. Lijfstraffen waren daar tot hoge cultuur waarden veheven. Daar leerde ik straffen ondergaan op het blote lijf zonder dat ik er ook maar iets ove te zeggen had. Daar waar ik het van mijn vader altijd gaccepteerd heb kon ik dat van en op deze school niet. Als rechtgeaard Amsterdamse kwajongen strek daar alles in tegen mijn gevoelens vn rechtvaardigheid. Na de derde grote vakantie, waar we nogal zwaar lichamelijk beschadigt thuis kwamen, zijn we niet meer terug gegaan. Toen in 1970 de lijfstraffen in Duitsland verboden werden kwamen ook de eerste processen tegen dit soort wangedrag in de Duitse rechtsgebouwen. Bij enkelen ben ik betrokken geweest bij de tot standkoming van de zgn zwartboeken. Na mijn GYMn.examen mocht ik naar de universiteit. Mijn ouders betaalden de collegegelden, maar al het andere moest ik zelf maar zien te krijgen. In de zomermaanden verdiende ik als hostes redelijk op de rondvaartboten. Via mijn zuster kwam ik bij een schilder/tekenaar terecht. De man illustreerde vooral buitenlandse bladen. Vooral surrealistische SM getinte tekeningen en schilderingen. Ik stond daar als naaktmodel, gewoon omdat ik naakt bij anderen intussen wel gewend was. De rode strepen enof bloederige wonden werden er gewoon later bijgetekend, totdat ik in een aantal gesprekken vertelde hoe ik aan die verschillende littekens op mijn lichaam was gekomen. En van het een kwam het ander. Binnen de kortste keren had ik er geen bezwaar tegen dat ik om de tekeningen zo realistisch mogelijk te maken ik echte striemen en plekken kreeg. Het was dus voor de eerste keer dat ik in alle vrijheid slagen met riemen en plakken op mijn lichaam wilde ontvangen. Als je dus in een verhaal kunt en wilt schrijven over jeugdervaringen mag je vraagtekens stellen als de essentie van dat deel van het verhaal is het boeiend, aantrekkeijk en spannend maken van die kinderstraffen. Dit kan nooit goed zijn, alleen al omdat ten principale het pak slaag gegeven wordt om te straffen en zeker niet uit seksueel oogpunt. In die gvallen zoals ik dat meemaakte waar dat wel gebeurde kan men zeker speken van een laakbaar iets, kindermishandel}ing, dus strafbaar. Daar een spannend verhaal van maken om dit te propageren kan door niemand toegestaan worden. Zij die dat moeten beoordelen moeten uiteraard precis weten wat het doel is van het medium die opengesteld is voor allersoortige verhalen. In dit geval dus de zgn SM verhalen. Wanneer een jeugdervaring als springplank gebruikt wordt naar het groter geheel van een verhaal kan daar in principe geen bezwaar tegen gemaakt worden, immers, de jeugdervaring is de opmaat en niet de essentie van het verhaal. Is dat wel het geval, dan kan er geen twijfel bestaan. Weg er mee! Hadriman