sm & spanking verhalen & forum

Beoordeel dit bericht door een getal te selecteren. 1 is het slechtste en 5 is het beste.

MisTique Bevlogen lid Bericht Nummer: 52 Aangemeld: 09-2005 Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 Gepost op donderdag 10 januari 2008 - 05:47 pm:    Ok dan... Hoi Sado, Jammer dat je zo reageert, in dit geval kun je niet gewaarschuwd genoeg zijn, bewust worden van hoe je op een veilige manier voor het eerst je verlangens kunt beleven. Ik zie niemand schrijven dat alle dominanten slecht zijn, ik zie wel heel veel mensen die de moeite en tijd genomen hebben om Yvonne te helpen bij het komen tot een positieve ervaring. Ik had me voorgenomen om 'algemeen' te reageren en mijn persoonlijke negatieve ervaring niet te delen. Jouw reactie sterkt me om het wel te doen, als je vind dat de reacties over de top zijn dan zeg je naar mijn mening met andere woorden dat het allemaal wel meevalt. Yvonne een woord tot jou, ik begrijp heel goed dat de verlangens enorm sterk zijn. Je bent zeer waarschijnlijk in een wervelstorm van contacten terecht gekomen, het is geen onbekend fenomeen dat ook hier op het forum talloze mensen zijn die prive reageren uitsluitend met als doel het komen tot een ontmoeting. Het is heel moeilijk om objectief te blijven en jezelf steeds af te vragen....wanneer ken je iemand? Voor mijn eerste ervaring met bdsm had ik maandenlang contact met een man via chat, telefoon en email. Ik sprak ook met mensen die hem op de chatbox kenden en daarin werd mijn gevoel bevestigd. Het was een vriendelijke, aardige man die ervaring had met bdsm en juist beginnende subs vaak begeleidde. Omdat ik enorm onzeker was heb ik te kennen gegeven eerst een hele tijd via mail, telefoon en chat contact te willen hebben voor we tot een ontmoeting kwamen. Jammer genoeg waren er toen (10 jaar geleden) nog niet zoveel fora en plaatsen waar je kon lezen over veiligheid bij eerste ontmoetingen. Ik was te goed van vertrouwen en zonder dat ik het in de gaten had werd ik gemanipuleerd. De eerste ontmoeting kwam, bij mij thuis. Ik had wat gegevens van hem, naam, telefoonnummer en email adres. Omdat zijn vrouw van niets mocht weten hield hij ook wat afgeschermd, ik begreep en respecteerde dat. Voor de ontmoeting heb ik nog op een chatbox rond gevraagd, ik kreeg geen negatieve berichten, sterker nog de vrouwen die hem kenden stelden me gerust. Hij kwam, we omhelsten elkaar, ik was bloed nerveus. Afspraak was eerst gewoon koffie drinken,kijken hoe het voelt, en als het goed voelt misschien een stapje verder. Met nog niet eens de intentie tot bdsm, ik had vooral behoefte aan warmte en geborgenheid. Het voelde goed, hij stelde voor naar boven naar de slaapkamer te gaan. Dat voelde voor mij ook goed, samen uitgekleed en in bed gekropen, hij deed zijn best me gerust te stellen. Was teder en kalm, streelde me om me te laten wennen aan door hem aangeraakt te worden. En ineens sloeg ik vreselijk dicht, ik wilde niet meer verder gaan. Ik zei dit tegen hem, want het voelde toch goed en hij had me zelf op voorhand gezegd, als het niet goed voelde kon ik dat aangeven dan gingen we niet verder. Hij sloeg als een blad aan de boom om, weg was die aardige en vriendelijke man. Hij vond dat ik oneerlijk was, hij was helemaal naar mij toe gekomen, had veel moeite moeten doen zijn agenda vrij te plannen en nu reageerde ik zo. Dan was het minste wat ik kon doen hem plezieren, bovendien wilde ik toch ook ervaring opdoen in bdsm, een goede sub zou haar Dom behagen. Hij heeft nog meer dingen in die trant gezegd, het verwarrende was vooral de mengeling tussen keihard eisen en op een vriendelijke toon dingen aan me vragen. Ik ging geloven wat hij zei, ik wilde hem niet teleurstellen dus probeerde ik mee te gaan in de sexuele handelingen die hij wilde dat ik zou doen. Ik vond het verschrikkelijk, zei opnieuw dat ik het niet kon en niet wilde. Op dat moment liet hij zijn ware aard zien, hij vertelde dat hij wist dat mijn (inmiddels ex) man van niets wist, hij wist ook dat deze erg agressief kon zijn, ik wilde toch niet dat hij zou wachten tot mijn man thuis kwam om te vertellen dat ik met een vreemde man in ons bed...er ging op dat moment een knop in mij om. Ik voelde me compleet vastgezet, was niet bij machte om simpelweg te zeggen ik stop, wil dat je mijn huis verlaat. Ik was ook bang, hij zond zulke tegenstrijdige signalen uit. Dus ik deed wat hij van me verlangde. Wellicht is het overbodig te zeggen maar de nasleep van sommige dingen die ik moest doen komt soms vandaag de dag nog terug. Hij ging weg, bij het weggaan was hij weer de aardige man. Gaf me een knuffel, vertelde me dat ik het goed gedaan had. Ik zou een heel goede sub kunnen worden, ik moest nog wel veel leren maar hij zag het wel in me. Ik raakte nog verder verward dan ik al was. Twee weken lang heb ik me vervolgens voor ieder contact met hem verstopt, als de telefoon ging nam ik niet op, ik ging niet meer chatten, opende mijn mail niet. Uiteindelijk hield ik dat niet vol, de eerste keer dat ik in de chatbox verscheen kwam ik onder een andere naam binnen. HIj had het direct door en sprak me aan, vertelde dat hij zich zorgen had gemaakt, waarom nam ik de telefoon niet op en had ik niet gereageerd? Ik probeerde hem uit te leggen hoe verward ik was, dat ik dingen niet begreep. Hij reageerde heel geduldig, net zoals hij maanden daarvoor steeds het geduld gehad had met me te praten, geduld gehad had om te wachten met een ontmoeting tot ik eraan toe was. Hij liet weten dat hij het niet goed had aangepakt, hij was te weinig meegegaan in mijn behoeftes om bdsm te ervaren. Hij wilde me zo graag die mooie ervaring geven, hij vroeg me of ik opnieuw wilde afspreken en nu zou het helemaal op mij gericht zijn. Ik twijfelde, nog steeds in de war, ook waren er (heel ver weg en heel vaag) alarmbellen die gingen rinkelen maar ik luisterde daar niet naar. Ik zei het niet te kunnen en sloot het gesprek af, ik was verdrietig en het verlangen om te ervaren was zo gigantisch sterk. Ik zocht opnieuw contact met hem, we maakten een afspraak voor de volgende dag. Hij zou me de volgende ochtend een opdracht sturen via email met kleding instructies, ik zou dan zo gekleerd de deur voor hem opendoen en hem binnen laten. In het gesprek liet benadrukte hij telkens dat als ik zijn opdrachten opvolgde ik een goede sub was, hij me zou belonen, zou laten ervaren wat het was om sub te zijn. Ondanks de wirwar van emoties en verwarring, en het niet kunnen slapen die nacht, en mijn enorme twijfels liet ik het toch doorgaan. Ik had me netjes aan de kleding voorschriften gehouden, hij dan onderweg gebeld om mijn zenuwen te kalmeren en daar was hij weer de aardige man. Ik liet hem binnen, we gingen naar boven. Ik had een soft bondage setje en dat had ik klaargelegd. Hij vroeg me of ik het zeker wist, ik twijfelde en zei nee. Hij sloeg opnieuw om als een blad aan de boom, vertelde me dat twijfelen niet aan de orde was. Ik had gewoon naar hem te luisteren, mijn twijfelen was een belediging voor zijn dominant zijn. Hij bond me vast (zelfs nu nog neig ik ernaar om te zeggen...ik liet me vastbinden, zo diep zit bij mij het gevoel dat ik mijn schuld is wat er is gebeurd), ik lag op mijn buik op bed, vastgebonden aan handen en voeten. Hij probeerde om zonder waarschuwing of inleiding vaginaal bij me binnen te dringen, dat lukte niet. Vervolgens probeerde hij anaal binnen te dringen, ik had wel ervaring met anale sex en kon daar ook van genieten, maar dit voelde niet goed. Ik heb nee gezegd, ik heb gesmeekt te stoppen. Hij luisterde niet, ging door en verkrachtte me terwijl hij zei: 'Dat is toch wat je wilde, je wilde toch sub zijn.' Naderhand toen hij me losmaakte was ik in shock, hij ging weg, ik ben gaan douchen en heb me voorgenomen mezelf sterker te maken en zorgen dat iets als dit me nooit meer zou overkomen. Hij probeerde opnieuw contact met me te krijgen de dag erna, ik reageerde niet. Hij bleef bellen, ik vertelde hem dat hij me met rust moest laten. Hij probeerde me te chanteren, dreigde mijn man te vertellen wat ik had gedaan. Wekenlang belde hij, talloze keren achter elkaar. Ik had mijn email veranderd, mijn chatnaam veranderd. Ik kwam niet meer in de chatbox waar ik altijd graag kwam. Uiteindelijk nam ik na weken wel de telefoon op, ik overblufte hem. Zei dat mijn man het wist, en dat die heel erg graag eens met hem wilde praten. Het bleef stil, tot twee jaar daarna hij ineens weer belde. Ik vroeg hem mij niet meer te bellen, een paar dagen later kreeg ik snachts schunnige telefoontjes. Hij had een sex advertentie gezet met mijn nummer erin. Ik heb toen een geheim nummer genomen. Ik heb bewust bij het schrijven geschreven zoals ik me herinner dat ik het destijds zag, daar zat een stukje naïviteit in, ik vertrouwde erop dat mensen geen slechte bedoelingen hadden. Ik vertrouwde op de dames in de chatbox die hem kenden en alleen maar positieve verhalen hadden. Later hoorde ik dat hij gezocht werd door de politie, dat hij een handlangster in België had en ze er gewoonte van maakten om sexdates te maken en vervolgens mensen te chanteren. Meestal met als doel ze geld afhandig te maken. Ik durfde geen aangifte te doen, was bang dat ik niet serieus genomen zou worden en ik kwam erachter dat ik eigenlijk niets van hem wist. Het telefoonnummer was een nummer van een bedrijf waar niemand hem kende, althans als je belt en je weet alleen maar een voornaam kom je niet erg ver ;-) Het heeft lang geduurd voor ik het had verwerkt, voor ik weer voldoende vertrouwen voelde om me opnieuw open te stellen om iemand te vertrouwen voor een spel. Het anaal verkracht worden is zo'n mega traumatische ervaring geweest dat ik nooit meer op een punt gekomen ben dat ik daarvan kan genieten zoals daarvoor. Er zijn nog steeds wel eens momenten dat er iets van die ervaring naar boven komt, dat de paniek me naar de keel vliegt, dat mijn partner iets van me vraagt en net een verkeerde snaar raakt. Een snaar die verbinding heeft met het verleden. Het is ontzettend makkelijk om alle waarschuwingen naast je neer te leggen, om je schouders op te halen en een bericht als dat van Sado als bevestiging te pakken en jezelf gerust te stellen. Om te denken dat het wel zal meevallen, dat je niet in zeven sloten tegelijk zal lopen, dat het jou niet zal overkomen. Dat is allemaal simpel....om zo'n negatieve ervaring te verwerken is moeilijk, het verandert je leven. Het verandert de manier waarop je tegen sex aankijkt, tegen spanking aan kijkt. Je vertrouwen in mensen neemt met grote sprongen af, je weet op den duur niet meer of iets gezond wantrouwen is of jouw eigen onderbewuste angst. Kortom...je zal niet hebben zitten wachten op het verhaal van Lord Donck of Ar of dat van mij, maar doe er je voordeel mee zodat jij wél die positieve eerste ervaring kunt hebben. liefs MisTique Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.